Okurken de şifa bulabiliyor insan yazarken de. O halde tıpla edebiyat arasında kadim bir köprüden söz edebiliriz. Aristo sanata tıbbi bir görev yüklemiş, şiirin yardımıyla tutkuları harekete geçirerek, ruhu arındırmak istemiştir. Bu noktada “katharsis”ten söz etmek gerekir. Katharsis Yunanca’da, sanat aracılığıyla bedeni duygusal rahatsızlıklardan “Arındırma” demektir. Yüzyıllar boyu tiyatronun işlevlerinden biri bu olmuştur.

Rilke’nin Malte Laurids Brigge’nin Notları adlı romanı da birçok konunun yanı sıra yazarak iyileşme inancını irdelemiştir. Rilke, eserinde kahramanı Malte’yi yazarak iyileştirir. Geçmişini hatırlayarak eksiklerle yüzleştirir onu. Bunu kahramanına yaptırır çünkü Rilke’nin kendisi de yazmanın sağaltıcı gücüne inanmaktadır. Nitekim o, Sait Faik gibi “Yazmak zorundaydım, yoksa çıldıracaktım,” demiştir.

Otomatik Portakal’ın yazarı Anthony Burgess’e beyin tümörü tanısı konulduğunda ve az bir zamanı kaldığını öğrendiğinde ailesine para bırakabilmek için bir senede beş roman yazmıştır. Tanı sonrasında asılsız çıkmıştır. Ya asılsız çıkmıştır ya da Burgess yazarak iyileşmiştir. Öte yandan bugün dünyada bir tedavi yöntemi olarak edebî eserlerin okutulmasına başvurulmakta ve bu tedaviye “Biblioterapi” denmektedir.