Ahireti uyanmaya benzetenlerin önünde saygıyla ceketimi ilikliyorum; rüya alemindeyiz. İşte bu yüzden, gözlerimi açtığım her sabah ümitleniyorum; kim bilir, hakikati, henüz bu dünyadayken, aynanın öte yanına kaçıvermeden, eteğinden yakalayabilrim belki. Şöyle hazır hissttiğim bir an gelse Azrail. Kapımı çalsa, beni alsa, "Evim"e götürse...