Ahireti uyanmaya benzetenlerin önünde saygıyla ceketimi ilikliyorum; rüya alemindeyiz.
İşte bu yüzden, gözlerimi açtığım her sabah ümitleniyorum; kim bilir, hakikati, henüz bu dünyadayken, aynanın öte yanına kaçıvermeden, eteğinden yakalayabilrim belki.

Şöyle hazır hissttiğim bir an gelse Azrail.
Kapımı çalsa, beni alsa, "Evim"e götürse...