Türk şiirinin şüphesiz çok önemli ve değerli iki ismi Sezai Karakoç ve İsmet Özel’dir. Bu iki ismi şiirleri yanında nesirleri de hem Türk şiirine hem Türk edebiyatına hem Türk düşünce dünyasına etki etmiştir. Bu etki, kiminde karşısında olmak kiminde onun gibi olmak şeklinde tezahür eder. Her iki durumda da bu iki ismin yazdıklarının, görüşlerinin, yaşamlarının dikkatle incelenmesi elzemdir. Kâmil Yeşil, hem edebiyatçı olarak bu iki büyük ismin eserlerine dikkatle yaklaşıyor hem de onlarla bizzat tanışmış,

Karlı bir gece vakti. Ara sıra yağmur da serpiştiriyor. Önceki günlerde yağan kar, yer yer buz olmuş. Yol kayganlaşmış. Karın örttüğü buza basıp düştüm birkaç kere. Sanki İstanbul'da değil de Hakkâri'de bir mevsim. Kendi kendime gülüp, kendi kendime kızıp kalktım yerden. Sağa sola baktım. Gören var mı diye. Gece vakti olduğu için kimseler yoktu şükür. Yol yokuş. Yokuşun başında duvara bir levha çakmışlar. Öykü Çıkmazı... Kâmil Yeşil, edebiyatın işaret taşlarını takip ederek, okurunu hikâyeden hikâyeye açıl

Öykü Dersleri, Ömer Seyfeddin, Refik Halit Karay, Memduh Şevket Esendal, Sait Faik gibi kurucu yazarların yanı sıra; Haldun Taner, Tarık Buğra, Sabahattin Ali, Bilge Karasu, Oğuz Atay, Tahsin Yücel, Sezai Karakoç, Mustafa Kutlu, Rasim Özdenören, Orhan Duru, Mehmet Akif Ersoy, İsmet Özel, Midhat Enç, Bahaeddin Özkişi gibi modern öykü sanatımızın en önemli yazarlarını, öyküleri üzerinden bir öykücü gözüyle değerlendiriyor. Ayrıca bir öykücü olarak Kâmil Yeşil'in metne nasıl yaklaştığına dair ipuçları veriyor.