Onlar, kendi dansını etti, kendi öykülerini yaşadı ve gitti. Kiminin başı kesildi, bir mızrağın ucundan baktı âleme. Kiminin, zehir dolu bir kadehten oldu ölümü. Kimi âlem-i vücuddan geçmekle ölümü birleştirdi. Birisi dibek taşına atıldı, tokmaklarla dövüldü. Sokratesin, Diogenesin mutlu kahkahalarına, Herakleitosun, Nietzschenin gözyaşlarına kapıldım. İbn Sinanın müziğe dair hayali, Farabinin udundan zuhur etti. Hesapsızdır bu öyküler, zira kahramanların izin verdiği biçimde başladı ve bi