Demir parmaklarında duyduğun sarkaç, gitgide ne kadar benziyor yüzüne
ki rüyan
-da tepsi
-de kano, bir çamur gülüş
-tür yarılan, gibi akan şehir de
hasılı kemik küreklerin, yüklenir yorgunluğunu
şehrinin
ağaç diplerinden!