İnsan sözüne benzemez şiir. “Bir başka lügat tekellüm ettim,” demesi boşuna değildir Şeyh Galib’in. Bir başka dil konuşmaktır şiir, meleksi bir dil. Şair ve okuru arasında yazılmamış bir sözleşme vardır; şair okuruna şiirinden ne anladığını, okur da şairden şiiriyle ne söylemek istediğini sormayacaktır. Bu altın balık şairin avı gibi görünse de bir türlü sepetine atamaz. Bu yüzden okur bedelini ödeyip mülkiyetine geçiremez şiiri. Havadaki kuş satılamayacağı gibi denizdeki balık da satılamaz. Şairin kısmeti

demiri öğretirler adama, demire su içirmeyi, sen kılıcı seç usta diyecekler inanma her usta yüz çerağ taşır göğsünde

demiri öğretirler adama, demire su içirmeyi, sen kılıcı seç usta diyecekler inanma her usta yüz çerağ taşır göğsünde

Ay, yanaklarıma tuzlu damlalar serpiyor. Orman perileri ipekten kanatlarını saklıyorlar rüzgârlarını esirgemek için. Umudumu kaybetmedim. Biliyorum susuzluktan yere düşeceğim anda fışkıracak hayat. Buz gibi sular yüzümden süzülüp bir ark açacak kendine ve gitgide yatağını genişleterek önce bir dereye sonra bir ırmağa dönüşecek. Bir yaz gecesi, bir ormanın derinliklerinde başlayan yolculuğumun yine bir yaz gecesi bir denizin eteklerinde nihayet bulması için dua etmeliyim. Kaç ırmak denize varmadan gökte bulm

Bir gün sokağınızdan geçerken oturduğunuz binanın pencerelerinde kendinizi görürseniz sakın dehşete kapılmayın! Bakın onlar ne kadar sükûnetle izliyorlar sizi. İlk kattaki çocuklar size ne kadar benziyor! İlk penceredeki emzikli çocuktan, son penceredeki önlüklü çocuğa kadar hepsi el sallıyor size. Hadi durmayın, siz de el sallayın onlara.

Bisiklete binmeyi öğrenmek için geç kalma çocuk. Büyüyüp ağırlaştıkça, sana yardımcı olacak kişinin bisikleti dengede tutması, senin peşinde koşması ve düşerken seni yakalaması zorlaşacak. Bir çocukluk olarak görüp küçümseyeceksin belki de bisiklete binmeyi. Yol büyüyecek gözünde, güvenemeyeceksin dizlerine. Vakit varken asıl pedallara. Yol boşsa hızlı da gidebilirsin. Fakat ellerini bırakma sakın. Boşluğa terk edilen ellerde değil, nereye tutunacağını bilen ellerde özgürlük.

Ah! Bakılması gereken yere bakmıyor insan. Bir Zen şairinin kelimeleriyle, “Kendisini değil, başkalarını kesebilen bir kılıç gibi ya da bir göz gibi, kendisini değil başkalarını görüyor.” Bu yüzden duvarlarınıza astığım tablolar, Konfüçyüs’ün, Şems’in, Dante’nin, Fuzûli’nin, Descartes’in, Nasreddin Hoca’nın, Nietzsche’nin,Bişr el-Hâfi’nin, Leonardo da Vinci’nin, Hallâc-ı Mansur’un, Kafka’nın Süfyân es- Sevrî’nin, Pablo Neruda’nın değil, sizin portrelerinizdir.

Sırtüstü kumlara yatsam. Karıncalar dolansa parmaklarımda. Su satan bir çocuk, “Abi buz!” diye bağırsa kulağımın dibinde. Buz gibi su!. Buz gibi deniz! Bardağı kafama dikiyorum ve koşmaya başlıyorum denize doğru. Fakat uzuyor kumsal. Koştukça çoğalıyor kum. Koştukça uzaklaşıyor deniz. Buz gibi su! Bir bardak daha dikiyorum kafama. Kan ter içinde koşmaya devam ediyorum. Ayaklarım suya değse! Bir kere değse ayaklarım ıslak kumlara. Buz gibi su. Deniz yok. Gözden kayboldu!.

Güneş, yakın yıldızlarını biraz daha yaklaşmaya çağırdı kendine. Sonra abasının kanatlarını açıp şefkatle sardı onları. Olacak gibi değil ama oldu, güneş sisteminin en parlak yıldızları bir örtünün altında toplandılar. Dudakları kilitlendi heyecandan. Nefesleri kalp çekicinin altında şekilden şekle girdi. Işıklarını aldıkları kaynağa bu kadar yakın olmamışlardı hiç. Aynı abanın altında olmak, evrendeki değerlerini yeniden belirlemişti. Yalnız onlar değil, bütün kâinat nefesini tutmuş güneşin dudaklarının kı

bir günah işle ve onu öldür, geçmeden bir deniz kenarından, bir günah işle ve onu öldür, takmadan köpüklerni peşine, ahtapotları, denizatları ve yıldızlarıyla, mürekkep balıklarını kurutmadan gidişi, bir günah işle ve onu öldür,

1 AY TİRADI 2 BİSİKLET DERSLERİ 3 EJDERHA VE KELEBEK 4 GÜNEŞİMİN ÖNÜNDEN ÇEKİL 5 MAKYAJ YAPAN ÖLÜLER 6 PEYGAMBERİN AYNALARI 7 POSTA KUTUSUNDAKİ MIZIKA 8 RAF ÖMRÜ 9 RESİMDE GÖRÜNMEYEN 10 SATRANÇ OYNAYAN DERVİŞ 11 ŞAİRİN ŞAİRLERİ 12 TEK KELİMELİK SÖZLÜK

üyük İskender deniyordu ona. Diyojen'in şöhretini duymuş ,şanını bu şöhretin yanına taşıyarak halka hoş görünmeyi ummuştu. Bir yanda Makedonya kralının parlak alayı,öbür yanda paçavralar içinde güneşlenen Diyojen...Biri yücelterek, diğeri aşağılayarak dünyayı kendine dar gören iki adam !İmparator ihsanda bulunmak istiyor: "Ne dilersen,yapayım!"Diyojen üzerine düşen gölgenin İmparator'a değil dünyayaya ait olduğunu hissediyor ve elinin tersiyle itiyor bu gölgeyi. "Güneşimin önünden çekil!"

Kitaplardan başka bir yerde nefes alıp veremediğimiz zamanlar vardır, pencerelerin de bizi açamadığı. Gökle yer arasındaki mesafe o kadar daralmıştır ki çok geçmeden yaşadığımız dünyaya ait olmadığımız duygusu his olmaktan çıkıp yeryüzünün bütün koridorlarını çınlatan bir çığlığa dönüşür: “Ben buraya ait değilim!” Dünyanın görünmez parmaklıklarla çevrildiğini fark ettiğimiz, dudaklarımızın aczini kabul edip kelimelerinden vazgeçtiği anlar… İşte o büyük suskunlukta kütüphanemize doğru yürüyüşümüz, bir mabed

Yangından arta kalanlara korkmadan bakabilenler için... (Arka Kapak)

-Bir sözlüğe ihtiyacım var -Kaç kelimelik olsun -Tek.

harcı değil barbar kolun kulaç atmak dağalası gibi küskün gölünde lodos da ne nefhayla kıpırdanan tellerde yürüyecek ateşbaz düşmeden bir kez kaçmaya görsün bin yıl çıt çıkmaz vadisinden borular çalsa ürkütmeden avlayacaksın şarkıyı okunla değil ıslığıyla okunun üç ömür ak düşmeyen saçlarına bal yürüyecek uçuştukça telleri çilek toplar gibi dokunacaksın Mara'nın saçlarına

harcı değil barbar kolun kulaç atmak dağalası gibi küskün gölünde lodos da ne nefhayla kıpırdanan tellerde yürüyecek ateşbaz düşmeden bir kez kaçmaya görsün bin yıl çıt çıkmaz vadisinden borular çalsa ürkütmeden avlayacaksın şarkıyı okunla değil ıslığıyla okunun üç ömür ak düşmeyen saçlarına bal yürüyecek uçuştukça telleri çilek toplar gibi dokunacaksın Mara'nın saçlarına

saydam aynasında eriyen yüz aldatmasın değişmedi ısı halden hale geçtikçe büyürüz değişmeyen kim beslesen aç kalacaktı ateş çobanlar kaskatı ateş yaksan da donacaktı her şey

Beyaz önlükleriyle sardılar masanın çevresini. Ben varım masada. Boylu boyunca varım. Bir otopsi masası bu. Hayır ölmedim. Vücudumun içini kurcalamayacaklar. Ne kalbimle işleri var ne ciğerlerimle. Gözlerimin peşindeler. Evet gözlerimin. Uyumamı bekliyorlar. Gözlerimi oyup kör bir zengine satmayacaklar, korkmayın. Rüyalarımı yakalayacaklar kıskıvrak. Balina avcıları gibi suyun yüzüne çıkmasını bekleyecekler zıpkınlarını savurmak için.

Bir sabah rüyalarınızı yarım bırakarak tamamlamak isteyeceksiniz başka düşleri. Sevdiğiniz her şeyin yerini, elinizle koymuş gibi bilirsiniz çünkü. Oysa şafak sökmeden düştüğünüz yollar, kalp trampetleri- nizin katıldığı bir bandonun eşliğinde belki de sizi, hayatınıza açılmış o büyük çukurun önüne getirecek.